…Και ξαφνικά, ένας μικρός εκεί κοντά στα 19 προς 20 χρόνια, μπήκε στη ζωή μας. Μπήκε στην οικογένεια μας, μπήκε στα σπίτια μας, μπήκε στην καρδιά μας. Ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης, «έγραψε» άθελα του στην τηλεόραση, έγραψε όμως και ιστορία: Μια οπαδική εφημερίδα («Κόκκινος Πρωταθλητής») τον έκανε πρωτοσέλιδο αυτόν, ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού...Πρωτόγνωρα πράγματα για την ελληνική πραγματικότητα. Ο Εμμανουηλίδης «λύγισε» αφιερώνοντας το γκολ που σημείωσε στην πρόωρα χαμένη μάνα του.
Τώρα, ήρθε η ώρα να μιλήσει ο πατέρας του. Και το κάνει εδώ, στο sports3.gr που ο Νίκος Εμμανουηλίδης άνοιξε τη καρδιά του. Ένας ήρωας της καθημερινότητας που βρέθηκε να μεγαλώνει τέσσερα παιδιά. Βιοπαλαιστής, βγάζει το μεροκάματο στο περίπτερο που έχει στη Θήβα. Αλλά, ας τον αφήσουμε να μιλήσει αυτός. Ο πρωταγωνιστής…πίσω από τον πρωταγωνιστή:
«Αυτό που ζω από την περασμένη Κυριακή, είναι ένα δυνατό συναίσθημα. Όλος ο κόσμος ανεξαρτήτως συλλογικών προτιμήσεων, μιλάει για το γιο μου. Για μένα βεβαίως δεν αποτελεί έκπληξη. Ξέρω πολύ καλά τον Δημήτρη, όπως και τα άλλα τρία παιδιά μου. Είναι ένα παιδί ευαίσθητο, συναισθηματικό, που ενθουσιάζεται πολύ γρήγορα και άλλο τόσο απογοητεύεται, που είναι εκρηκτικός χαρακτήρας. Και να προσθέσω και κάτι: αυτό που είδατε την περασμένη Κυριακή ήταν ένα ξέσπασμα για την αδικία που έχει βιώσει στον Παναθηναϊκό. Ο Μπόλονι δεν τον υπολογίζει. Του λένε κάνε υπομονή, θα πάρεις χρόνο, θα…Και αυτός κάνει υπομονή».
Η οικογένεια Εμμανουηλίδη, κλήθηκε κάποια στιγμή να ανέβει έναν Γολγοθά. Μια ευτυχισμένη, πολύτεκνη οικογένεια με τέσσερα παιδιά, που στις 17 Ιανουαρίου του 2017 έχασε το στήριγμα της, την κολόνα της, την μητέρα της. Η Βούλα (Παρασκευή) Αναγνωστοπούλου μόλις στα 43 της χρόνια «έφυγε» από τη ζωή, αφήνοντας τον Δημήτρη να μεγαλώσει τέσσερα παιδιά. Τεράστιο το πλήγμα. Αυτός όμως, αποδείχθηκε βράχος. Έσκυψε το κεφάλι, και ρίχθηκε στη δουλειά. Δούλευε για έξι, όπως έκανε πάντα…Και πολύ περισσότερο πλέον.
Λέει:« Η οικογένεια μας είναι παραδοσιακή. Με αρχές από τη γυναίκα μου. Αυτή μεγάλωσε τα παιδιά, εγώ συνεχώς απουσίαζα στη δουλειά. ‘Ημουν για χρόνια αναβάτης στον Ιππόδρομο στο Δέλτα του Φαλήρου. Μέχρι το 2000, όταν φύγαμε με τρία παιδιά τότε και πήγαμε στην Αλίαρτ της Βοιωτίας. Εκεί, εργάστηκα ως επιστάτης σε φάρμα με άλογα μέχρι το 2012. Εν καιρώ κρίσης με έδιωξε η φάρμα, και για να επιβιώσει η οικογένεια έπρεπε να επιλέξω: Αθήνα ή Θήβα; Επιλέξαμε να μείνουμε στη Θήβα, όπου δημιούργησα έναν ιππικό όμιλο. Μαζί μου εκεί ήταν το δεύτερο παιδί μου ο Παναγιώτης. Παράλληλα, πήρα και ένα περίπτερο απέναντι από τα Δικαστήρια της Θήβας που το είχε αναλάβει η σύζυγος. Όταν την έχασα, το ανέλαβα εγώ».
Για να γνωρίσουμε καλύτερα όμως την οικογένεια Εμμανουηλίδη. Τα τέσσερα παιδιά της:
- Η Μαρία, είναι 28 ετών, έχει τελειώσει το Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας στο Αιγάλεω και εργάζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».
- Ο Παναγιώτης είναι ο δεύτερος, 26 ετών. Παιδί με ειδικές ανάγκες, άριστος μαθητής, και πολύ καλός αθλητής στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις στο στίβο.
- Ο Δημήτρης είναι ο τρίτος….τον μάθαμε όλοι, και
- η Σοφία είναι το στερνοπούλι. Σπουδάζει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά.
Η οικογένεια ήταν πάντα κοντά στον αθλητισμό: Ο Παναγιώτης πριν τον στίβο, έπαιζε ποδόσφαιρο στην Αλίαρτο. Ο πατέρας έπαιρνε μαζί και τον Δημήτρη που ήταν δεν ήταν 5 ετών, ζήτησε….να παίξει και αυτός !Θυμάται ο Νίκος Εμμανουηλίδης: « Έκλαιγε, φώναζε, ούτε στο Δημοτικό δεν πήγαινε ακόμα. Τμήμα για τόσο μικρά παιδιά δεν υπήρχε. Μου λέει τότε ο προπονητής: άφησε τον με τους μεγαλύτερους. Σε μια εβδομάδα με φώναξε: Το παιδί είναι ταλέντο. Δεν πρέπει να χαθεί».
Πάντα έπαιζε με μεγαλύτερους: στη συνέχεια στον Ιόλαο Θήβας, στα 13 του σε μια άλλη τοπική ομάδα της Θήβας, μέχρι που οι σκάουτερς των μεγάλων ομάδων, έμαθαν το όνομα του. Όμως: «Γεωργάτος και Αμανατίδης τον απέρριψαν στον Ολυμπιακό, ο Βλάχος στην ΑΕΚ, ο Πουρλιοτόπουλος που τον δοκίμασε στον ΠΑΟΚ ούτε που μας απάντησε, παντού όπου τον δοκίμασαν, τον απέρριπταν. Μόνο ο Αστέρας Τρίπολης είπε ότι το παιδί αξίζει, αλλά δεν είχαν φτιάξει ακόμα υποδομές και δεν μπορούσαν να τον φιλοξενήσουν. Τέλος του 2015, τον πήρε ο Δημήτρης Μάρκος να τον δοκιμάσει στον Παναθηναϊκό για 15 μέρες στο Κορωπί. Στην τέταρτη με κάλεσε να μου πει ότι θα τον κρατήσουν. Δεν είχαν όμως τη δυνατότητα να του διαθέσουν χώρο. Τί να κάνω και εγώ: για 3 μήνες κάθε Σαββατοκύριακο τον έφερνα Αθήνα και την επομένη τον γύριζα Θήβα».
Πρώτο ματς στο Ρέντη, ο Εμμανουηλίδης σημειώνει δυο γκολ. Ο Γιώργος Αμανατίδης, υπεύθυνος στις ακαδημίες του Ολυμπιακού που τον είχε απορρίψει, καλεί την επομένη τον πατέρα Εμμανουηλίδη: «Έχετε υπογράψει δελτίο στον Παναθηναϊκό; με ρωτάει. Δεν είχαμε. Θα σας ενδιέφερε να υπογράψετε στον Ολυμπιακό; μου λέει ο Αμανατίδης. Του απαντάω: όχι, έχω δώσει τον λόγο μου στον Παναθηναϊκό».
Ο Νίκος Εμμανουηλίδης, μιλάει με ιδιαίτερη συγκίνηση. Και δακρύζει: «Τα παιδιά, μεγάλωσαν με τις αρχές που τους έδωσε η μητέρα τους. Με ήθος. Ο Δημήτρης, δεν βρίζει, δεν έχει καπνίσει ποτέ, ούτε καφέ δεν πίνει. Τώρα έμαθε να οδηγεί. Είναι συνεσταλμένος,. Ξέρει τί πρέπει να κάνει. Του έχω απεριόριστη εμπιστοσύνη».
