Κυριακή 29/4/2012
Μια εβδομάδα μετά το θρίαμβο στην έδρα της Μακάμπι έφτασε η μεγάλη ημέρα της ρεβάνς του ημιτελικού. Μια ημέρα που όλο το Άργος, όλη η ευρύτερη περιοχή περίμενε με ανυπομονησία. Ατέλειωτες συζητήσεις παντού και οργάνωση της μετακίνησης. Αυτά τα 60 χιλιόμετρα που μας χώριζαν από το Λουτράκι φάνταζαν τόσο λίγα. Και ήταν…
Αν στον αγώνα της 25ης Μαρτίου, πάλι στο Λουτράκι στην προημιτελική φάση, οι “Λύκοι” μπαίνοντας στο γήπεδο είχαν μείνει έκπληκτοι αντικρίζοντας 1000 άτομα να τους επευφημούν, στον ημιτελικό θα έμεναν με το στόμα ανοικτό. Πάνω από 1800 φίλαθλοι, με πολλούς να μένουν τελικά εκτός, είχαν κατακλύσει κάθε γωνιά του κλειστού «Γ. ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ» έτοιμοι με τη φωνή τους και το χειροκρότημα τους να πάρουν την ομάδα από το χέρι και να την οδηγήσουν στη μεγάλη πρόκριση. Και έτσι έγινε.
Τα δεκάλεπτα: 1-5, 6-8, 8-12 (ημ.), 10-15, 17-18, 21-21
Διομήδης (Δ. Δημητρούλιας): Τσούλος, Ζαραβίνας 1, Μεγαλοοικονόμου 2, Κρεμαστιώτης, Πασσιάς, Πριόβολος 2, Μάλλιος 6, Νούνγκοβιτς, Μαραγκός 3, Κοντούλης, Σπέντζος, Ελευθερίου, Ουρόσεβιτς 3, Τάσκοβιτς 4
Μακάμπι (Α. Ρες): Σάιντνερ, Μπλέτσερ 2, Ν. Κοέν, Μπόσκοβιτς 5, Λάντσμαν 2, Λιάντ 1, Λίπετζ, Α. Κοέν, Στρίντομ, Ο. Γκαμπάι, Χαλίφι 3, Αρόνοβιτς, Ρ. Γκαμπάι, Μίτροβιτς 3, Ντάβντα 5, Τζόρτζεβιτς
Διαιτητές: Μαγιέφσκι-Τσερετσένκοφ (Λευκορωσία)
Δίλεπτα: 4-5 Πέναλτι: 3/6-2/2
Μιλώντας με τον Θοδωρή Μεγαλοοικονόμου μας ανέφερε για τις ιστορικές εκείνες ημέρες:
«Μετά την μεγάλη μας νίκη μέσα στο Ισραήλ αρχίσαμε να κάνουμε όνειρα για τον τελικό, αν και ξέραμε ότι δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση. Όλη την εβδομάδα επικεντρωθήκαμε να διορθώσουμε κάποια τακτικά λάθη που κάναμε αλλά και στην αποκατάσταση λόγω κούρασης και μικροτραυματισμών.
Καθώς πλησίαζε η μεγάλη ημέρα υπήρχε φυσικά άγχος αλλά και ανυπομονησία. Το άγχος βέβαια έφυγε μετά τα πρώτα λεπτά του αγώνα και με τη βοήθεια του υπέροχου κόσμου μας που είχε γεμίσει ασφυκτικά το κλειστό και δε σταμάτησε λεπτό να μας παροτρύνει και να μας στηρίζει.
Μετά την λήξη του ημιτελικού τα συναισθήματα ήταν τόσο έντονα και μοναδικά που όσο και να θέλουμε δύσκολα περιγράφονται, μόνο όποιος τις έχει ζήσει μπορεί να μας καταλάβει!!!!
Υπέροχες και Αξέχαστες στιγμές για τον Διομήδη αλλά και όλο το Ελληνικό χάντμπολ!»
